14 november

H. Dubricius van Wales (ca. 465-545/550), Vader van het Welshe monnikendom.

Dubricius van Wales is ook bekend als Dubricius of Dubric van Caerleon of van Llandaff. Ook wordt hij in de plaatselijke taal wel Dyfrig of Dyffryg genoemd. Hij wordt beschouwd als een van de grondleggers van het kloosterleven in Wales, waar hij vooral kloosters stichtte in het zuidoosten van Wales en ten westen van het graafschap Herefordshire (toentertijd onderdeel van Wales), waarvan de bekendste bij Gwent, Henllan, Moccas en Madley, zijn geboorteplaats. Al met al woonden er bij zijn overlijden tweeduizend monniken in zijn kloosters, die van grote betekenis waren voor het onderwijs en verspreiding van het christendom in die streken.

Volgens de legende genas hij als vijfjarig jongetje zijn grootvader van epilepsie (of lepra) en was hij vroom en intelligent. Hij zou goed en breed geschoold zijn in een klooster in Wales. Dubricius werkte samen met twee gezellen: Teilo van Llandaff en Simson (Samson) van York. Dubricius werd door H. Germanus van Auxerre tot eerste bisschop van Llandaff en Caerleon gewijd (hoewel niet zeker is dat het Germanus of een leerling van Germanus was) en later aartsbisschop van de gehele Welshe Kerk.

Zowel gewone burgers als geleerden zochten hem op voor raad en advies. Ook stond hij er bekend om dat hij door handoplegging mensen wist te genezen en door gebed demonen kon uitdrijven. Dubricius wordt ook in verband gebracht met de kroning van koning Arthur, omdat deze toen hof hield in Caerleon, maar dat berust waarschijnlijk op een legende.

In 545 nam hij deel aan de Synode van llandewi Brefi, die was bijeengeroepen om een standpunt te bepalen tegen het pelagianisme (de leer van de Ierse monnik Pelagius, die verkondigde dat de mens op eigen kracht zijn heil kan bewerkstelligen). Op deze synode zou H. David van Wales door Dubricius de kans hebben gekregen zijn welsprekendheid te bewijzen, die zo’n indruk maakte dat Dubricius David zijn bisschopzetel afstond.

Na een vruchtbaar leven waarin hij een stevige basis voor het christendom had gelegd in Wales, trok hij zich daarna terug als kluizenaar op het eiland Bardsey waar hij overleed. Zijn relieken werden in 1120 getransleerd van Bardsey naar de kathedraal van Llandaff bij Cardiff. Hij wordt soms afgebeeld met een egel, die verwijst naar het Keltische ‘Ergyng’, dat ‘Land van de Egel’ betekent; zo heette het oude koninkrijk waar Dubricius werkte en dat nu bekend staat als Archenfield.

 

Bronnen en meer informatie:

https://orthochristian.com/88127.html

https://catholicsaints.info/saint-dubricius-of-wales/

https://catholicsaints.info/catholic-encyclopedia-saint-dubric/

https://celticsaints.org/2014/0529b.html

https://en.wikisource.org/wiki/Dictionary_of_National_Biography,_1885-1900/Dubricius

https://en.wikipedia.org/wiki/Dubricius

Audio over St. Dyfrig: https://app.box.com/s/skqmgsxnp2kg2rd69pm2

 

Achtergronden:

https://welshicons.org/wici/html/synod_of_brefi.php

https://en.wikipedia.org/wiki/Llanddewi_Brefi

https://kro-ncrv.nl/katholiek/encyclopedie/p/pelagianisme

https://nl.wikipedia.org/wiki/Pelagius_(monnik)

https://welshicons.org/wici/html/saint_david.php

https://en.wikipedia.org/wiki/Llandaff_Cathedral

https://en.wikipedia.org/wiki/Ergyng

https://en.wikipedia.org/wiki/Archenfield