16 juni

H. Benno van Meißen (ca. 1010-1106), Apostel van Wenden, bisschop

Waarschijnlijk kwam Benno uit een adellijke familie en werd opgeleid in Hildesheim, waar hij abt werd in de St. Michaelsabdij. Benno was in 1066 bisschop van Meißen gewijd en toen hij in 1075 weigerde de (militaire) bevelen van koning Hendrik IV op te volgen en de kant van paus Gregorius VII koos, zette Hendrik hem voor twee jaar gevangen wegens hoogverraad. Een legende vertelt hoe Benno, toen hij werd afgezet door Hendrik IV, de sleutels van de kerk in de Elbe gooide, zodat de keizer zelf ook niet de kerk in kon. Toen Benno de bisschopszetel opnieuw in bezit kon nemen, werd er een vis uit de Elbe gevist met de sleutels van de kerk in zijn ingewanden.

In de Investituurstrijd woedde strijd tussen de geestelijke en wereldlijke macht en had de koning van Duitsland (Hendrik IV) van oudsher het recht om bisschoppen en abten van rijksabdijen te benoemen, wat de paus (Gregorius VII) niet wilde, waarop Gregorius Hendrik in 1077 excommuniceerde en Hendrik vervolgens naar Canossa ging om boete te doen. Helaas voor Gregorius kwam Hendrik terug naar Rome en nam wraak: Gregorius werd afgezet en Hendrik zorgde voor een tegenpaus (Clemens III), die hem tot keizer kroonde en Gregorius vluchtte naar Salerno.
Hendrik IV liet Benno excommuniceren nadat hij zich tot keizer had laten kronen door tegenpaus Clemens III, maar die herstelde Benno weer in zijn ambt als bisschop. Benno besloot na enkele aanvaringen met de Saksen die in opstand waren, diplomatieker te zijn en zocht samenwerking met Hendrik IV en Vratislav II.

Benno was goed voor de armen en is bekend als stichter van de wijnbouw aan de Elbe (hij plantte de eerste wijnstokken in Meißen) en als Apostel van de Wenden, omdat hij verantwoordelijk was voor de bekering van de zo genoemde Slavische bevolking bij de Elbe en de Oostzee. Volgens de legenden liet Benno water in wijn veranderen en een bron ontspringen met zijn staf, verwijzend naar zijn missioneringswerk: het levende water wijst naar Christus. Op zijn voorspraak gebeurden er vele wonderen na zijn dood.

In 1523 werd hij heilig verklaard door paus Adrianus VI, wat tegen het zere been was van Maarten Luther, die de heiligenverering in die tijd juist aan de kaak stelde.
Tijdens de Reformatie werden zijn botten bijtijds gered en in 1580 in de Frauenkirche in München bijgezet en werd Benno uitgeroepen tot patroon van Beieren en München. In 2019 werden nog botresten terug gegeven aan het bisdom Dresden-Meißen . In München wordt elk jaar nog een Benno-dag gevierd.

Bronnen en meer informatie:

https://www.heiligen.net/heiligen/06/16/06-16-1106-benno.php

https://nl.wikipedia.org/wiki/Benno_van_Mei%C3%9Fen

https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Bennokerk

https://sanktbenno.de/der-heilige-benno/

https://www.heiligenlexikon.de/BiographienB/Benno_von_Meissen.html

https://www.merkur.de/lokales/muenchen/stadt-muenchen/allerheiligen-wurde-sachse-heilige-benno-muenchens-schutzherr-3194857.html

 

Engelstalig:

https://www.christianiconography.info/benno.html

https://catholicsaints.info/saint-benno-of-meissen/

https://www.catholicculture.org/culture/liturgicalyear/calendar/day.cfm?date=2014-06-16

https://en.wikipedia.org/wiki/Benno

 

Achtergronden:

https://nl.wikipedia.org/wiki/Investituurstrijd

https://nl.wikipedia.org/wiki/Keizer_Hendrik_IV

https://nl.wikipedia.org/wiki/Paus_Gregorius_VII

https://de.wikipedia.org/wiki/Frauenkirche_(M%C3%BCnchen)