08 september - Kenteringen Heiligen Vandaag

H. Sergius I (635-701), paus.

Sergius was de zoon van Syrische immigranten, geboren in Palermo (Sicilië) en werd in 687 tot paus gekozen, waarmee een schisma tussen de tegenpausen Paschalis I en Theodorus II ten einde kwam. Sergius is verantwoordelijk voor de invoering van het Agnus Dei in de liturgie en voor verschillende Mariafeesten op de liturgische kalender: Maria Lichtmis (2 februari), Maria Boodschap (25 maart), Maria Tenhemelopneming (15 augustus) en Maria Geboorte (8 september). Daaraan verbond hij een processie en een statie in de Santa Maria Maggiore. Ook het feest van Kruisverheffing (14 september) wordt dankzij Sergius in de hele kerk gevierd.

Hij is verder medeverantwoordelijk voor de kerstening in Engeland: hij doopte koning Caedwalla, koning van Wessex, verdedigde Wilfrid als aartsbisschop van York om de kerstening in Engeland te stimuleren, stuurde missionarissen en benoemde H. Beda (feest 25 mei) tot zijn adviseur, omdat die bekend stond als kenner van de Engelse geschiedenis. Daarnaast wijdde hij H. Willibrord (feest 7 november) tot bisschop en stuurde hem naar de Friezen en Germanen om daar te missioneren. Ook werden onder Sergius’ gezag vele basilieken verfraaid.

Hij verzette zich tegen het Concilie van Trullo (692), dat wel het Quinsextum genoemd wordt, omdat het een vervolg was op het vijfde en zesde oecumenische concilie. Het ging er met name om dat Sergius geen pauselijke goedkeuring wilde geven aan edicten die door de keizer, Justinianus II, die dit concilie bijeen had geroepen, waren uitgevaardigd. Hij wilde namelijk niet dat de patriarch van Constantinopel en de paus van Rome kerkelijk gelijkgesteld werden en hij was tegen verwerping van het celibaat; de Oosterse kerken wilden wel toestemming verlenen aan hun priester en diakenen om getrouwd te blijven als zij dat al waren vóór hun wijding.

Justinianus II beval daarop zijn bevelhebber Zacharias om Sergius te arresteren, maar omdat het volk en milities van Rome en Ravenna Sergius’ zijde kozen, kon dat worden voorkomen. Om dit alles wordt dit concilie ook wel de Synodus Erratica (dwalende vergadering) genoemd. Verder zorgde Sergius I ervoor dat het zgn. Schisma van de Drie Hoofdstukken met Aquileia tot een einde kwam; dit handelde o.a. over het verwerpen van het nestorianisme, die Jezus niet (alleen) als Zoon van God erkent.